Leven weer oppakken
Gisterenmiddag kwam het leven in Kathmandu weer wat op gang. Mensen waren op straat, winkeltjes openden, er was wat verkeer. Topdrukte was het bij de enkele locatie met een generator; hier kunnen mobieltjes worden opgeladen. Iedereen had de accu leeggebeld met familie en naasten. Voor elk telefoontje moest je zo’n tien pogingen doen, want netwerken lagen plat of waren overbelast. Dat ondervonden ook wij toen we na de beving Chhiree probeerden te bereiken.
Tot gisteren 15 uur was het van overheidswege niet toegestaan om in gebouwen te verblijven ivm mogelijke naschokken en instabiliteit. Het avondeten van gisteren – dal bhat, rijst met linzen – aten we gisteren voor het eerst bij Chhiree thuis. Tot de honden in de hele wijk als een gek tekeer gingen. We renden direct naar buiten, en inderdaad, een paar lichte naschokken volgden. De uren daarna volgden nog enkele trillingen, waardoor iedereen in deze wijk buiten bleef. Elektriciteit en water is in sommige stukken van Kathmandu weer beschikbaar, waar wij zitten nog niet. Mineraalwater is wel te koop en sommige Sherpa’s beschikken bij hun huis over een bron, dus op die manier kan in ieder geval worden gekookt en gedronken. We zijn in ieder geval bevoorrecht dat we hier zitten en zo geweldig worden opgevangen. Helikopters vliegen sinds zondag af en aan, binnenlandse vluchten zijn sinds gisterenmiddag weer opgestart. Ook horen we grote internationale vliegtuigen over scheren – ca 200 m boven ons, pff – maar volgens Chhiree zijn het vooral vrachtvliegtuigen.
We hebben gisteren onze handen vol gehad aan het ophalen van onze bagage bij ons hotel – gesloten, maar onaangetast – het opladen van apparatuur en verzorgen van wat communicatie. Ik heb zelf nog niet de mogelijkheid gehad om goed het internationale nieuws rondom de aardbeving te checken. Soms zie je op het net eerder de zaken voorbij komen, dan hier op de plek zelf. Maar de meeste feiten komen toch eerst hier voorbij – via mensen terplekke en radio/kranten. De omvang van de ramp begint steeds duidelijker te worden: meer dan 4000 doden zijn inmiddels geteld, dat aantal zal zeker nog oplopen, want vele bergdorpen zijn nog niet bereikt. De schatting is dat tegen de 9 miljoen mensen direct geraakt zijn door de beving, op een totale bevolking van 24 miljoen Nepalezen. Via helikoptervluchten komt nu ook meer zicht op de aardverschuivingen, die op overal in de bergen paden en wegen hebben bedolven. Qua toeristische gebieden zijn het meest getroffen: Langtang en Helambu. Het hele dorp Langtang (3000 meter) is weggevaagd door het afbreken van een stuk van de berg Langtang Lirung. Er wordt gemeld dat onder de doden mogelijk 100 toeristen zouden zijn. Er zijn nog geen reddingsoperaties die kant op gegaan. De meeste vluchten gaan naar het Everest-gebied; helaas zijn relaties en geld de manieren om in dit land voorrang te krijgen.
Over Tibet is weinig bekend. De expedities aan de Everest-noordkant zouden afgebroken moeten worden, maar bevestigd is dat hier nog niet. We hoorden zojuist (8 uur in ochtend) dat Nyalam ongedeerd is, maar Kodari, de grenspost naar Tibet, grotendeels verwoest. Evenals de weg naar de grens en pal over de grens naar Zangmu. Dat stemt ons persoonlijk niet positief. Maar vooral maakt deze ramp heel verdrietig. Verdrietig over de situatie en het perspectief voor dit land. In een volgend blog meer over hoe we kunnen helpen.
P.S. Dank voor alle steunbetuigingen. Excuus dat we niet overal op kunnen reageren, maar het is een hele toer om hier überhaupt te kunnen communiceren.